(Possession)
reż. Andrzej Żuławski | Francja, RFN | 1981 | 124 min | 15+
występują: Isabelle Adjani, Sam Neill, Margit Carstensen, Heinz Bennent
Film wyświetlany jest w wersji 4K i został zrekonstruowany na podstawie oryginalnych negatywów.
fot. Reset | Wszelkie prawa zastrzeżone.
dystrybucja: Reset
Tajemnicze ścieżki nieświadomości, odkrywanie ukrytych sensów, czyli kino okiem Freuda. Zapraszamy do Kina Światowid na cykl spotkań filmowych inspirowanych psychoanalizą.
Cykle realizujemy we współpracy i wsparciu merytorycznym ze Śląskim Kołem Polskiego Towarzystwa Terapii Psychoanalitycznej.
Na kolejnym spotkaniu pokażemy film „Opętanie” Andrzeja Żuławskiego. Rozmowę po filmie poprowadzi Sebastian Oryńczak, psycholog, psychoterapeuta psychoanalityczny PTTP.
Przedsięwzięcie realizowane jest ze środków uzyskanych z dofinansowania udzielonego w ramach Programu Sieci Kin Studyjnych uzyskanych na ten cel z Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.
OPĘTANIE
Berlin Zachodni w okresie Zimnej wojny. Mark i Anna przechodzą małżeński kryzys spowodowany długotrwałą nieobecnością mężczyzny i romansem kobiety. Kobieta zaniedbuje ich wspólne dziecko i popadając w coraz bardziej skrajne emocjonalne stany zaczyna, które utrudniają porozumienie. Mark próbuje dowiedzieć się, co jest przyczyną dziwnego zachowania swojej żony i ratować ich związek. Sytuacja komplikuje się, kiedy poznaje Helen - do złudzenia przypominającą jego żonę.
“Opętanie” Andrzeja Żuławskiego powstało po przerwanej przez komunistyczne władze realizacji “Na srebrnym globie”. Nagrodzony na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes, drugi francuski film artysty, mimo światowego rozgłosu nigdy nie miał oficjalnej szerokiej dystrybucji w Polsce. Przypadek autora “Trzeciej części nocy” nie był odosobniony. Pomimo zagranicznych sukcesów polskich twórców (m.in. “Fuchy” Skolimowskiego, “Miłości w Niemczech” Andrzeja Wajdy, czy właśnie “Opętania” Żuławskiego) o ich dokonaniach rodzima publiczność mogła jedynie usłyszeć lub oglądać wyłącznie na pojedynczych pokazach, gdyż władze komunistyczne w ten sposób chciały niejako ukarać artystów nielojalnych wobec Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. W latach 80. możliwość obejrzenia “Opętania” stwarzały wyłącznie Dyskusyjne Kluby Filmowe (także w ramach przeglądów zagranicznej twórczości reżysera). Dla wielu “Opętanie” uchodzi za film kultowy.
“Opętanie ma dwa źródła - wspominał dla miesięcznika Film Andrzej Żuławski. - Pierwsze jest związane z moim życiem osobistym. Niemal wszystko, co trafiło na ekran, wydarzyło mi się naprawdę. Zmyśleniem jest tylko szpiegowska profesja bohatera i warstwa fantastyczna. Jednak szok człowieka, który po powrocie do domu widzi koniec tego, w co naprawdę wierzył, jest wzięty moich doświadczeń. Nawet część dialogów jest przeniesiona żywcem z tego, co zapamiętałem. Drugim źródłem inspiracji były “Sceny z życia małżeńskiego” Bergmana. To mądry, przenikliwy film. Jednak po wyjściu z kina czułem niedosyt. Zobaczyłem realia, ale zabrakło mi syntezy. Ja jestem inny, wierzę w bajki”.