Elementarz Piny Bausch + Czekając na Godota w… Sarajewie
(A Primer for Pina )
reż. / dir. Jolyon Wimhurst, Susan Sontag | Wielka Brytania / UK | 1984 | 28 min
(Waiting for Godot... in Sarajevo)
reż. / dir. Nicole Stéphane, Susan Sontag | Francja / France | 1993 | 26 min
Przed seansem o postaci i twórczości Susan Sontag opowie Adrian Chorębała – menadżer galerii ASP w Katowicach Rondo Sztuki, kurator, na co dzień pracujący z obrazami wizualnymi, prywatnie wielki fan Sontag.
W bloku prezentujemy dwa filmy współreżyserowane przez Susan Sontag: „Elementarz Piny Bausch” i „Czekając na Godota w… Sarajewie”. Te dwa różne pod względem poruszonych tematów obrazy łączy zagadnienie roli sztuki we współczesnym, wielowymiarowym świecie i postać Susan Sontag, która nie tylko kreuje świat przedstawiony w tych filmach dokumentalnych, ale także pojawia się w nich jako bohaterka.
In this block we present two films co-directed by Susan Sontag: "A Primer for Pina" and "Waiting for Godot in... Sarajevo". These two films, though different in their subject matter, are linked by the question of the role of art in the contemporary, multidimensional world, as well as by the figure of Susan Sontag, who not only creates the world portrayed in the featured documentaries, but also appears in them as protagonist.
Elementarz Piny Bausch (A Primer for Pina)
Susan Sontag jako erudytka i krytyczka w filmie współtworzonym z Jolyonem Wimhurstem jest idealną przewodniczką po sztuce Piny Bausch. To ona prowadzi narrację, podkreślając w twórczości jednej z najbardziej rozpoznawalnych i najbardziej wpływowych tancerek i choreografek XX wieku wątki feministyczne, tradycję niemieckiego ekspresjonizmu i związki z Wagnerem. Postać Sontag nieustannie wchodzi w dialog i interakcje z Bausch i jej otoczeniem, dzięki czemu poznajemy także amerykańską eseistkę. Charakterystyczna dla filmu forma kolażu, stworzonego przez Jolyona Wimhursta, stanowi integralny element opowieści.
“A Primer for Pina" is a sort of video profile of Bausch's art, with Sontag as the on-screen narrator and extensive intercutting to Bausch and her company in rehearsal and performance. Jolyon Wimhurst has structured the piece using collage technique that itself helps prepare the viewer for Bausch's multilayered stagecraft and choreography -- the form of the video is one with its message.
Czekając na Godota... w Sarajewie (Waiting for Godot... in Sarajevo)
W 1993 roku Susan Sontag zdecydowała się na wyjazd do Sarajewa w odpowiedzi na sugestię swojego syna Davida Rieffa, który przebywał w mieście jako korespondent, relacjonując wojnę. Amerykańska intelektualistka zgodziła się wyreżyserować sztukę „Czekając na Godota” Samuela Becketta w odpowiedzi na zaproszenie Harrisa Pasovica, urodzonego w Sarajewie dyrektora jednego z miejscowych teatrów. Sontag chciała zbudować analogię między bohaterami sztuki Becketta a mieszkańcami Sarajewa, czekającymi na wyzwolenie. Minimalistyczna scenografia sztuki miała oddać atmosferę panującą w oblężonym mieście. Film przybliża tamte wydarzenia. Jest antywojennym gestem i hołdem złożonym mieszkańcom Sarajewa.
Początkowa krytyka przedsięwzięcia Sontag, wytykająca podejmowanie działań artystycznych w sytuacji kryzysu humanitarnego, była przez nią odpierana argumentami głoszącymi, że spektakl przynosił nadzieję i dawał możliwość ekspresji emocji spowodowanych zagrożeniem życia. Sontag otrzymała ostatecznie honorowe obywatelstwo miasta. Po ponad miesiącu wolontariackiej pracy nad spektaklem, powracała do Sarajewa łącznie dziewięć razy, udowadniając jego mieszkańcom, że jej motywacją nie było szukanie rozgłosu. Sontag jest nie tylko współreżyserką filmu, ale także jego bohaterką, uwiecznioną przez jej ówczesną partnerkę Nicole Stéphane, która zdecydowała się zrealizować film.
In April 1993 Susan Sontag travelled to Sarajevo for the first time to visit her son David Rieff who was living in the besieged city and working as a correspondent for US magazines. She returned in mid-July of the same year to stage Samuel Beckett’s play at the “Pozoriste Mladih” (Youth Theater).
Godziny seansów / BILETY ONLINE
Bilet normalny: 19 zł
d - duża sala
Miejsca na sali są nienumerowane. Osobom posiadającym karnet na festiwal polecamy wcześniejszą rezerwację miejsc na seanse w sali kameralnej Kina Światowid. Na wydarzenia towarzyszące wstęp mają posiadacze biletów na seans filmowy połączony z wydarzeniem. Na Wyprzedaż Garażową obowiązuje wstęp wolny.
Filmy zagraniczne wyświetlane są z polskimi napisami. Znakomita większość filmów pokazywana jest również z angielskimi napisami. Filmy dla dzieci z sekcji OKI DOKI wyświetlane są w języku polskim (lektor).
