"Wielka wolność"

Opis

Wielka wolność

(Grosse Freiheit / Great Freedom)

reż. Sebastian Meise | Austra | 2021 | 116 min

występują: Franz Rogowski, Georg Friedrich, Anton von Lucke, Thomas Prenn

Pokaz filmu „Wielka wolność”( bezpłatne wejściówki) – film jest nominowany do nagrody LUXAWARD Nagrody Publiczności LUX., którą przyznają Parlament Europejski i European Film Academy, we współpracy z Komisją Europejską i siecią Europa Cinemas. W tym roku można zagłosować na jeden z trzech filmów:

-Aida
-Przeżyć
-Wielka wolność

Głosowanie trwa do 25 maja - na stronie luxaward.eu/en

Po seansie zapraszamy na debatę, którą poprowadzi Paulina Pikiewicz: radiowczyni freelancer, autorka słuchowisk, reportażystka, podcasterka, montażystka, lektorka. Absolwentka filozofii na UJ i organizacji produkcji filmowej i telewizyjnej na Krakowskiej Akademii. Jest współzałożycielką Radia Klang - internetowej rozgłośni z siedzibą w Chorzowskim Centrum Kultury.

Niemcy, rok 1945. Hans przetrwał nazistowski obóz koncentracyjny, jednak nadal pozostaje za kratkami. Jeszcze przez dekady będzie wielokrotnie więziony na mocy słynnego paragrafu 175 za swoją homoseksualną orientację.

W celi Hans spotyka Viktora, który odsiaduje wyrok za morderstwo. Przez lata w więzieniu to właśnie on jest osobą, z którą Hans spędza najwięcej czasu i stopniowo się do niego przywiązuje. Po niemal ćwierci wieku odzyskiwania i tracenia przez Hansa wolności, władze RFN postanawiają zluzować haniebny przepis. Czy Hans będzie w stanie odnaleźć się w nowej rzeczywistości?

Nagroda Jury na festiwalu w Cannes, Europejska Nagroda Filmowa za zdjęcia i muzykę plus nagrody na licznych festiwalach. Film był austriackim kandydatem do Oscara w kategorii Najlepszy film zagraniczny (krótka lista).

TŁO HISTORYCZNE
Paragraf 175 niemieckiego kodeksu karnego traktował homoseksualistów jak przestępców przez 123 lata. Skazywany byli na kary do 10 lat więzienia. W okresie powojennym 100 tysięcy mężczyzn zostało zaciągniętych przed sąd w samych Niemczech Zachodnich. Paragraf 175 pozwalał władzom na przechwytywanie i konfiskowanie listów miłosnych, a także przedstawianie ich przed sądem jako dowód. Ponadto pozwalano sobie na instalowanie kamer za lustrami, tym samym naruszając prywatność wspomnianych mężczyzn oraz odkrywając przed innymi ich życie intymne i delikatne sprawy osobiste. To sceny przypominające powieść George’a Orwella pod tytułem "Rok 1984".
To, co było narzucane i wykonywane przez wymiar sprawiedliwości Trzeciej Rzeszy, spotykało się z aprobatą lub tolerancją w latach powojennych. Zatem dla homoseksualistów uwolnienie przez Aliantów nie wiązało się z wolnością. Nie dziwi więc fakt, że homoseksualiści nie byli zbyt empatyczni i chowali się w cieniu w latach 50. i 60. Bycie gejem równało się z dokonaniem wykroczenia, a do 1992 roku było uznawane jako choroba psychiczna.
Całkowity zakaz homoseksualizmu utrzymywał się aż do 1969 roku. Jednak musiało minąć kolejne 25 lat, żeby paragraf 175 całkowicie zniknął z niemieckiego kodeksu karnego w 1994 roku.
22 lipca 2017 roku Niemcy zadośćuczyniły powojennym ofiarom paragrafu 175. Tylko paru z nich udało się dożyć tego dnia.